To całe metalowe naczynie, w którym gotuje się woda, oraz pionowa rura, w którą kładzie się węgiel, drewniane szepki i sosnowe szyszki. W deszczową pogodę, gdy rozpałka jest wilgotna, samowar trzeba rozdmuchać. Można to zrobić poprzez otwory na dole naczynia lub tzw. „chłopskim sposobem”, tj. przy pomocy kalosza nałożonego z góry na rurę samowara.

„Krewniak” samowara od dawna jest znany w Chinach. Podobne urządzenie jest także w Iranie. Pozostałości miedzianego samowara z okresu średniowiecza odnaleziono na Powołżu. Jest wreszcie legenda o tym, że samowar sprowadził do Rosji z Holandii car Piotr I, jednak w rzeczywistości samowary pojawiły się później, mówi pracowniczka muzeum „Rosyjski samowar” w mieście Kasimowie, Tatiana Pańkowa.

"Słowa „samowar” praktycznie nie tłumaczy się na języki obce. Ale nawet jeśli pojawia się ono w jakimś języku, to jego dosłowne tłumaczenie jest właśnie takie: „sam warit”, czyli „sam gotuje”. To znaczy, że zrobiono go w Rosji. To jak ludowa pioseka, albo ludowy taniec. To jest ludowy wytwór.

Pierwsze samowary były rozdzielne, to znaczy, że samowar rodził się stopniowo. Z początku były dwa naczynia. W dolne kładziono węgle, a w górne nalewano wodę, aby ugotować sobie jedzenie lub po prostu wypić herbatę. A potem tę dolną część przemieniono w pionową rurę dla rozpałki. I tak narodził się samowar. Samowary różnią się, oczywiście, pod względem kształtu i rozmiaru. Pojemność samowarów odmierza się w szklankach i wiadrach. Kształty są najróżniejsze: waza, jajo… Waza mogla być zbliżona formą do gruszy lub do rzepy. Najpopularniejszy kształt to beczułka. Przezyliśmy wiele wojen, rewolucji, ludzie tysiącami rodzin pozostawali bez dachu nad głową.

Ci, którzy mieli ze sobą samowar częsciej przeżywali. Mieli mozliwość zagrzać sobie wodę, żeby się umyć, ugootować w samowarze jedzenie oraz, naturalnie, zrobić sobie herbatę i ogrzać się. W naszym państwie ludzie osiedlali się kolektywami. Nie było oddzielnych gospodarstw, ale całe wsie. I było wspólne mienie. Ludzie lubili się zbierać, żeby porozmawiać, popić herbatę, czyli, żeby pobyć razem. I wcześniej wszystkie sprawy, zarówno finansowe, jak i zawodowe, i rodzinne omawiano przy filiżance herbaty. Zapraszano gości na herbatkę. Ten obyczaj jest żywy po dziś dzień. W Tule pierwsze samowary pojawiły się w 1778 roku. A już z Tuły „rozeszły się” po całym Imperium Rosyjskim oraz zagranicę. A ludzie do dziś kupują samowary i korzystają z nich. I za granicę samowary są także wywożone."

Trzeba pamiętać, że świat nie stoi w miejscu. Wymyślono elektryczny samowar. Właściwie nie różni się niczym, poza kształtem, od elektrycznego czajnika, który znajduje się w niemal każdym mieszkaniu. A prawdziwy samowar, jeśli jeszcze gdzieś pozostał, to wyniesiony został na daczę lub na wieś. Tam, jak dawniej, zbiera się szyszki i szczepki, a potem słucha się szumu samowara i pije się herbatę z lipą i lebiodką.