„W Teatrze na Pohulance czuję się jak u siebie w domu. Jest to po prostu polski teatr, co jednak nie oznacza, że jestem za odebraniem go obecnym właścicielom. Strasznie boli, że teatr podupada, że nie ma finansów na jego remont, którego teatr nigdy nie widział. Kiedy zobaczyłam szyld wywieszony na drzwiach teatru z napisem „Mam sto lat, czuję się na dwadzieścia, a wyglądam na dwieście...”, to się rozpłakałam” - powiedziała PL DELFI Lilia Kiejzik, reżyser i kierownik Polskiego Studia Teatralnego w Wilnie.
Teatr na Pohulance został wzniesiony w latach 1912-1914 z inicjatywy Hipolita Korwin-Milewskiego, według projektu architektów Aleksandra Parczewskiego i Wacława Michniewicza ze składek społeczeństwa polskiego ówczesnego Wilna. Budynek przekazany został władzom miasta pod warunkiem, iż będą tu występować wyłącznie teatry polskie.
Teatr w czasach zaboru carskiego był jedną z najbardziej znaczących placówek o przeznaczeniu kulturalnym i artystycznym. Później w latach 1925-1929 działał tu zespół Juliusza Osterwy - teatr Reduta. W kolejnych latach na jego scenie debiutowała lub występowała cała czołówka polskich artystów, szczególny ich napływ miał miejsce w czasie okupacji.
Na tej scenie występowali znani polscy aktorzy: Irena Eichlerówna, Nina Andrycz, Henryk Borowski, Hanka Ordonówna, Aleksander Zelwerowicz, Zygmunt Bończa-Tomaszewski, Zdzisław Mrożewski, Danuta Szaflarska, Jerzy Duszyński, Igor Przegrodzki, Hanka Bielicka.
23 czerwca 1940 r. teatr został zamknięty. Po II wojnie światowej, wbrew intencji ofiarodawców o przekazaniu Teatru na Pohulance na potrzeby teatru polskiego, budynek został przekazany Litewskiemu Teatrowi Opery i Baletu, następnie mieścił się tu Teatr Młodzieży, a obecnie znajduje się siedziba Litewskiego Rosyjskiego Teatru Dramatycznego.
Ostatnio na deskach teatru gościnnie występują aktorzy polscy - swoje spektakle wystawia tu Polskie Studio Teatralne.
