Obraz autorstwa amerykańskiego Litwina, którego produkcja zajęła 3 lata jest opowieścią o wydarzeniu jakim był występ reprezentacji Litwy w koszykówce na igrzyskach olimpijskich w Barcelonie w 1992 roku. 8 sierpnia podczas tego święta sportu drużyna narodowa Litwy przeszła do historii wywalczając brąz w decydującym o medal meczu nie z kim innym jak reprezentacją Związku Radzieckiego.

Film nie jest skierowany jednak wyłącznie do miłośników sportu i fanów koszykówki. W głównej mierze traktuje on o historycznych zawiłościach i problemach z jakimi zmagała się Litwa przed i po odzyskaniu niepodległości, życiu i warunkach panujących po drugiej stronie „żelaznej kurtyny”, a także walce o wolność. Ukazuje ogrom roli jaką odegrała kadra litewskiej koszykówki w procesie kształtowania się świadomości narodowej i jak sukces sportowy pomógł zaistnieć Litwie w świecie.

„W czasach Związku Radzieckiego nie można było mieć litewskiej flagi, Związek Radziecki powiedział reżyser filmu. Dzieło Mariusa A. Markieviciusa oprócz poruszania spraw sportowych, dostarcza widzom wielu ciekawych informacji związanych z życiem koszykarzy. Jak na przykład związek kadry z amerykańskim zespołem rockowym Grateful Dead.

„Zadziwiającą i unikatową częścią historii było powiązanie z Grateful Dead . W 1991 kiedy Litwa starała się uformować pierwszą drużynę olimpijską nie mieli pieniędzy, to było nowe państwo , które było praktycznie zrujnowane. Grateful Dead usłyszeli o ich sytuacji i wsparli ich finansowo, ale co było ważniejsze, byli sprawcami ich barwionych koszulek z wsadzającym piłkę do kosza szkieletem w jaskrawych kolorach, bliskich kolorom Litwy” – podzielił się Marius A. Markevicius.

Dokument obfituje w wypowiedzi koszykarzy oraz ludzi związanych z koszykówką. Usłyszeć można wypowiedzi zarówno trenera legendarnej drużyny - Vladasa Garastasa, a także niektórych jej członków takich jak Arvydasa Sabonisa, Šarūnasa Marčiulionisa czy Artūrasa Karnišovasa.

Source
Wszelkie informacje opublikowane na DELFI zabrania się publikować na innych portalach internetowych, w mediach papierowych lub w inny sposób rozpowszechniać bez zgody DELFI. Jeśli zgoda DELFI zostanie uzyskana, trzeba obowiązkowo podać DELFI jako źródło.
pl.delfi.lt
Comment Show discussion