Szewczyk Dratewka
autor: Maria Kownacka
reżyseria: Zbigniew Lisowski:
scenografia: Aneta Tulisz-Skórzyńska
muzyka: Krzysztof Zaremba
Obsada: Barbara Rogalska, Mirosław Szczepański
Popularna bajka o Szewcu Dratewce to pogodne i ciepłe przedstawienie o tym, że dobroć połączona z odwagą i ciekawością świata pomaga zwyciężyć zło i osiągnąć szczęście. Groźny smok z rozkazu Baby Jagi porwał Królewnę i zaniósł ją w daleką krainę. Na ratunek wyruszają rycerze, ale żaden z nich nie zdolny do tego, by pokonać smoka. O losie królewny dowiaduje się wesoły Szewczyk. Jego orężem przeciwko smokowi są odwaga i dobro. Warto poznać dalsze dzieje Szewczyka Dratewki, tym bardziej, że koniec bajki może zaskoczyć. Spektakl rozgrywa się w atrakcyjnej scenografii, której głównym motywem jest pomysłowe krzesło. Bajkowe postaci kreuje dwójka aktorów – zarazem narratorów opowieści. Dzieje Szewczyka są dla nich pięknym snem o krainie, gdzie każda „każda rzeka była z miodu albo z mleka…”. Najmłodsi widzowie zobaczą w przedstawieniu marionetki sycylijskie oraz lalki pomysłowo skonstruowane w oparciu o koło.Spektakl dla dzieci od 5 lat. Trwa 55 minut.
Recenzja
„Barbara Rogalska i Mirosław Szczepański brawurowo wykonują wszystkie kreacje aktorskie i lalkowe. Bez trudu przychodzi im rozbawienie najmłodszej publiczności. Autor inscenizacji, Zbigniew Lisowski, trochę skomplikował tekst znanej bajki […] Aktorzy w tej grze cytatów wykorzystują fragment dialogu z filmu „Kingsajz” Juliusza Machulskiego […] Scenę wypełnia opracowana przez Anetę Tulisz Skórzyńską oszczędna scenografia. Składa się jedynie ze stojącego na podwyższeniu tronu królewskiego. Uwagę widzów mogą zwrócić lalki Sycylijki oraz postaci wykonane ze zwyczajnego rowerowego koła. Nie zabrakło specjalnych efektów: dzieciom podoba się, że smok zieje dymem.” (Grzegorz Giedrys, Gazeta Wyborcza)
