Zjazd założycielski nowego tworu politycznego odbył się w styczniu br., ale już w sierpniu ubiegłego roku aktywiści nowej partii ogłosili swój manifest, w którym oświadczyli, że na Litwie panuje system oligarchiczny. Ten system jest wygodny tylko dla „klanów bankowców i oligarchów, skorumpowanych urzędników i ugrupowań pedofilskich”. Nowa partia postuluje przywrócenie na Litwie „prawnego, demokratycznego, konstytucyjnego państwa”.

Drąsius Kedys, drobny przedsiębiorca z Kowna, stał się sławny 5 października 2009 r. kiedy samowolnie wymierzył sprawiedliwość rzekomym krzywdzicielom swej córki, zabijając sędziego Kowieńskiego Sądu Okręgowego Jonasa Furmanavičiusa oraz siostrę byłej konkubiny Laimutė Stankūnaitė — Violetę Naruševičienė.

Sędziego Kedys oskarżał o seksualne molestowanie swojej czteroletniej córki, a Laimutė Stankūnaitė i Violetę Naruševičienė o to, że mu i innym pedofilom pomagały, udostępniając im własne dzieci. O molestowanie oskarżył również litewskiego polityka Andriusa Ūsasa.

Po zabójstwie za ukrywającym się Drąsiusem Kedysem zostały rozesłane litewskie i międzynarodowe listy gończe. Poszukiwania trwały przez kilka miesięcy. Ciało Kedysa znaleziono dopiero 20 kwietnia 2010 r. pod Kownem. Sekcja zwłok wykazała, że zakrztusił się własnym sokiem żołądkowym, a w jego krwi znaleziono dużą zawartość alkoholu i leków uspokajających. Pogrzeb Kedysa przeistoczył się w kilkutysięczną manifestację.

Kilka miesięcy później, w czerwcu 2010 r., w tajemniczych okolicznościach zginął kolejny figurant i jedyny podejrzany w tej sprawie — Andrius Ūsas.
Krwawe przypadki śmierci nie przestały towarzyszyć tej sprawie nawet po śmierci Drąsiusa Kedysa. We wrześniu ubiegłego roku w Kownie został zastrzelony Vaidas Milinis, syn byłego przewodniczącego Kowieńskiego Sądu Okręgowego. Zwolennicy Kedysa podejrzewali również go o seksualne molestowanie córki Kedysa.

Source
Topics
Wszelkie informacje opublikowane na DELFI zabrania się publikować na innych portalach internetowych, w mediach papierowych lub w inny sposób rozpowszechniać bez zgody DELFI. Jeśli zgoda DELFI zostanie uzyskana, trzeba obowiązkowo podać DELFI jako źródło.
pl.delfi.lt
Comment Show discussion