Pierwsze regularne siły zbrojne Litwy zostały powołane w 1918 roku, na mocy rozporządzenia nr 1 podpisanego właśnie 23 listopada przez ówczesnego premiera niepodległej Litwy Augustinasa Voldemarasa.
Pierwsza parada litewskich sił zbrojnych odbyła się już 16 lutego 1919 roku z okazji pierwszej rocznicy odzyskania niepodległości.
W okresie międzywojennym uroczystości z okazji Dnia Wojska Litewskiego odbywały się w ówczesnej stolicy kraju, Kownie.
Litewskie siły zbrojne składają się z czterech rodzajów: sił lądowych, powietrznych, marynarki wojennej oraz sił specjalnych. Zwierzchnikiem sił zbrojnych jest prezydent.
Trzon wojsk lądowych stanowi brygada „Żelazny Wilk” mogąca współdziałać z NATO. Oprócz tej brygady wojska lądowe posiadają batalion inżynieryjny oraz Narodowe Siły Ochotników.
Marynarka wojenna liczy 700 marynarzy. Litewskie okręty są przypisane do grupy usuwania min NATO oraz sił szybkiego reagowania. Marynarka wojenna składa się z kilku okrętów.
Siły Powietrzne Litwy to niespełna tysiąc osób. Nie posiadają one samolotów bojowych. Ich strefa powietrzna jest chroniona przez Siły Powietrzne NATO.
