Do XV wieku dyngus i śmigus były dwoma odrębnymi zwyczajami. Śmigus polegał na symbolicznym biciu witkami wierzby lub palmami po nogach i wzajemnym oblewaniu się wodą, co symbolizowało wiosenne oczyszczenie z brudu i chorób, a w późniejszym czasie także i z grzechu. Na śmigus nałożył się zwyczaj dyngusowania (dyngowanie), dający możliwość wykupienia się pisankami od podwójnego lania. Z czasem tak się zlały ze sobą w jeden, że przestano rozróżniać który na czym polega.

Zwyczaj ten przyszedł do nas z Jerozolimy, gdzie przeciwnicy chrześcijaństwa mieli podobno przy pomocy wody rozpędzać pierwszych chrześcijan, zbierających się w celu rozpamiętywania zmartwychwstania Chrystusa.

Na Litwie tradycja „śmigusa dyngusa” jest obecna jedynie na Wileńszczyźnie, wśród Polaków, Litwini w czasie Wielkanocnym zabawiają się toczeniem jajek.

Source
Wszelkie informacje opublikowane na DELFI zabrania się publikować na innych portalach internetowych, w mediach papierowych lub w inny sposób rozpowszechniać bez zgody DELFI. Jeśli zgoda DELFI zostanie uzyskana, trzeba obowiązkowo podać DELFI jako źródło.
pl.delfi.lt
Comment Show discussion