„Ekspozycja przedstawia wzruszającą opowieść o życiu polskiego lekarza pochodzenia żydowskiego, autorze literatury dziecięcej w tym znanej na świecie książki "Król Maciuś Pierwszy", założycielu i dyrektorze Domu Sierot, który wraz ze swoimi podopiecznymi zginął w nazistowskim obozie koncentracyjnym w Treblince” - uroczyście otworzyła wystawę Chargé d'Affaires Ambasady RP w Wilnie Maria Ślebioda.

Filozofia Korczaka mówiąca o tym, iż każde dziecko ma prawo do miłości, szacunku, edukacji i opieki inspiruje po dziś dzień ludzi na całym świecie.

„Czasami sens życia jednej osoby jest bardziej wartościowy niż liczby czy statystyki. Mam nadzieję, że ta wystawa każdemu pomoże w odnalezieniu swego „ja” - powiedział Vaidas Bacys, wiceminister oświaty Litwy.

Wystawa przedstawia wzruszającą opowieść o życiu polskiego lekarza pochodzenia żydowskiego.

„Janusz Korczak był obywatelem świata. Mówił o sobie: „Jestem polskim Żydem, urodzonym pod zaborem rosyjskim". Bliska mu była kultura polska, żydowska, rosyjska. To jest człowiek, które całe swoje życie poświęcił walce o prawa dzieci. Całe swoje życie emanował miłością do dzieci i zginął razem z nimi, bez winy i sądu. Powinniśmy pamiętać jego słowa, że odnowa świata dokona się przez dziecko i wychowanie" - podkreślił Jarosław Kamiński, wicemer miasta Wilna.

Wystawę, która kierowana jest w szczególności do młodych odbiorców, można będzie oglądać od 21 listopada do 4 grudnia 2012 r.  w Domu Kultury Polskiej.

Organizatorami wystawy są Ambasada RP w Wilnie oraz Centrum Janusza Korczaka .

Natomiast 21 listopada o godz. 15 Dom Kultury Polskiej zaprasza na film „Korczak” w reżyserii Andrzeja Wajdy. Film jest poświęcony najtragiczniejszym latom życia doktora Janusza Korczaka.

Janusz Korczak (właściwie Henryk Goldszmit) to postać wielowymiarowa, eksperymentator w działaniu i myśleniu, przełamujący utarte schematy. Korczak to polski lekarz pochodzenia żydowskiego, intelektualista walczący o prawa dzieci, zwany pierwszym polskim rzecznikiem praw dziecka, działacz społeczny propagujący ideę samorządności dziecięcej, pisarz literatury skierowanej do najmłodszych czytelników, publicysta oraz dramatopisarz. Był pionierem w dziedzinie resocjalizacji nieletnich oraz opieki nad dziećmi trudnymi. Uważał, że dziecko jest pełnowartościowym człowiekiem i ma prawo do szacunku. Był współzałożycielem oraz dyrektorem domu sierot dla dzieci żydowskich, skąd następnie został przeniesiony do getta.

Był oficerem Wojska Polskiego. Ostatnie trzy miesiące swego życia spędził w getcie warszawskim, gdzie w wolnych chwilach tworzył pamiętnik. Miał możliwość uciec na aryjska stronę, ale zrezygnował, ponieważ nie chciał opuścić swoich podopiecznych. Zginął w 1942 roku wraz z wychowankami w komorze gazowej w Treblince.

Source
Wszelkie informacje opublikowane na DELFI zabrania się publikować na innych portalach internetowych, w mediach papierowych lub w inny sposób rozpowszechniać bez zgody DELFI. Jeśli zgoda DELFI zostanie uzyskana, trzeba obowiązkowo podać DELFI jako źródło.
pl.delfi.lt
Comment Show discussion (19)