Attaché Obrony płk. Zbigniew Szlęk uroczyście przekazał akty mianowania na ręce rodzin: p. Marii Pacyno, wdowie po Ś.P. Wacławie Pacyno, a także p. Adamowi Nacewiczowi, wnukowi ŚP. Władysława Korkucia.
W uroczystości uczestniczyli Ambasador Jarosław Czubiński oraz Konsul Generalny Stanisław Cygnarowski.
W trakcie ceremonii Ambasador J. Czubiński podkreślił, że noszenie munduru to nie tylko „zwykła praca”, ale szczególny wyraz obywatelskości i wierności narodowi wynikający z gotowości do oddania życia za swój kraj oraz stawania do boju i walki nawet wówczas, kiedy sytuacja nie wydaje się możliwa do wygrania. „Gdyby nie było takich ludzi, nie byłoby Polski. Ileż trzeba mieć w sobie patriotyzmu i umiłowania Ojczyzny oraz własnej rodziny, żeby podjąć decyzję, aby stanąć do walki, nawet wówczas, kiedy oficjalne działania zostają zakończone” – zaakcentował Ambasador. J. Czubiński wyraził nadzieje, że mianowania będą stanowiły dowód na to, że Polska pamięta tych, którzy za tę Polskę oddali krew i cierpieli.
ŚP Władysław Korkuć - urodzony 16 września 1928 roku w Wilnie. Od kwietnia 1944 roku łącznik oddziałów partyzanckich Wileńskiego Okręgu Armii Krajowej "Wiano", uczestnik walk z Niemcami w Operacji "Ostra Brama". Od października 1946 roku do grudnia 1946 roku członek reaktywowanej w Wilnie konspiracyjnej drużyny harcerskiej "Czarna Trzynastka". Aresztowany przez NKWD 10 grudnia 1949 roku, wyrokiem z dnia 22 marca 1950 roku skazany na 5 lat łagrów. Do maja 1953 roku więziony w kopalniach Workuty. Absolwent wokalistyki i dyrygentury w Wileńskim Konserwatorium, aktywny działacz harcerski i polonijny. Wybitnie zasłużony dla kultury polskiej na Wileńszczyźnie. Odznaczony m.in.: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Orderem Uśmiechu, Medalem "Pro Memoria", Medalem "Pro Patria" i wieloma innymi odznaczeniami.
ŚP Wacław Pacyno - urodzony 27 września 1927 we wsi Ćwirbuty w powiecie lidzkim jako najmłodsze z trojga dzieci Jana Pacyno i Heleny z d. Ostrołuch. Jego rodzice posiadali 30-hektarowe gospodarstwo rolne. Ojciec był przed wojną sołtysem w Ćwirbutach. Wacław Pacyno ukończył 4 klasy szkoły powszechnej w rodzinnej wsi. Po wkroczeniu Sowietów we wrześniu 1939 przez dwa lata kontynuował naukę w sowieckiej szkole. W czasie okupacji niemieckiej przez pół roku uczył się u księdza w sąsiednim Kurhanie. Wiosną 1943 został zaprzysiężony do Armii Krajowej i otrzymał pseudonim „Organista”. Jego działalność konspiracyjna polegała m.in. na zdobywaniu informacji na temat wojska niemieckiego stacjonującego w okolicach Lidy. Brał udział w operacji „Ostra Brama”. Po wojnie pracował w rodzinnym gospodarstwie rolnym, a następnie w kołchozie. W 1949 roku wyjechał z Ćwirbut do Lidy, gdzie podjął pracę ślusarza. W 1951 roku wraz z całą rodziną został aresztowany za przynależność do AK. Po 7-miesięcznym śledztwie w Grodnie został skazany na 10 lat łagrów. W latach 1952-53 przebywał w Salechardzie (Nieniecka Republika) nad rzeką Ob, gdzie pracował przy załadunku drzew. W 1953 roku wraz z bratem został przewieziony do łagru w okolicy Ufy (Baszkiria). Tam zajmował się budową rafinerii naftowej. W 1955 roku warunkowo zwolniono go z łagru. Po powrocie do Lidy został ponownie zatrudniony jako ślusarz. W 1979 roku przeprowadził się do Wilna. W latach 90. zaangażował się w działalność kombatancką. Pełnił funkcję prezesa wileńskiego Koła Kombatantów Armii Krajowej. Zmarł 17 listopada 2014 w Wilnie.
