Inicjatorem i organizatorem rodzinnych uroczystości był Żilvinas Radaviczius – znany działacz społeczny i miłośnik kultury polskiej. Poświęca on cały swój wolny czas na dokumentowanie faktów ważnych dla kultury Obojga Narodów, dotyczących działalności rodów szlacheckich.
Na uroczystość przybyli: Historyk, pedagog Edvardas Dirmeikis z Kroży, Kierownik Muzeum przy Centrum Kultury M.K Sarbiewiusza w Krożach - Vygantas Mażonas, Proboszcz kościoła w Krożach, Vytautas Ripinskis, Bronius Tamoszaitis – autor pomnika, malarka, Joanna Rodowicz, która w ostatnim tygodniu na zaproszenie Domu Kultury Polskiej w Wilnie prowadziła warsztaty plastyczne.
Rodzinne święto zostało zainspirowane tradycją i dziedzictwem szlacheckim, a bezpośrednim powodem była 30 rocznica śmierci Władysława Radavicziusa – dziadka Żilvinasa.
Ufundowany przez wnuka piękny pomnik nagrobny z granitowych płyt zrobił wielkie wrażenie nie tylko na członkach rodziny. Na pomniku, oprócz imienia, nazwiska i dat został wykuty herb rodu – Rudnica, oraz słowa ”Nie wszystko umiera co dotyka śmierć”.
W kościele w Krożach odbyło się nabożeństwo w intencji rodziny Radavicziusów i Rodowiczów, po którym wszyscy pojechali na cmentarz, aby być świadkami poświęcenia grobu Władysława Radavicziusa.
Żilvinas opowiedział o swoim dziadku, żyjącym przed wojną na Litwie. Musiał on ciężko pracować, aby utrzymać swoją żonę i 6 synów. Jeszcze w czasach sowieckiej władzy podarował Żilvinasowi drewniany krzyżyk, ozdobną, zabytkową poziomicę i monetę z czasów Hitlera z przedziurawioną swastyką.
Odsłaniając pomnik przypomniał sobie, że dziadek interesował się zawsze budownictwem i ten grób jest budowlą złożoną mu w hołdzie.
Żilvinas podziękował swojej kuzynce Albinie Żeringiene za to, że ona ostatnie 30 lat opiekowała się grobem dziadka Władysława.
Nie zapomniano o grobach kuzynki Stanisławy Żukauskiene , oraz Bolesława i Rozalii (z Głazowskich ) i Rodowiczów, gdzie złożono hołd i pomodlono się.
Bolesław brał udział w obronie krożańskiego kościoła przed Kozakami 22 listopada 1893 roku, podczas tej bohaterskiej walki został skatowany i stracił oko.
W Krożańskim Muzeum, Vygantas Mażonas kierownik Muzeum opowiedział o historii Kroży, banknotów litewskich, Kolegiaty krożskiej i historycznych postaci. Pokazał kazamaty w których Kozacy męczyli obrońców kościoła krożskiego.
W muzealnej ekspozycji dotyczącej obrony kościoła krożskiego jest i zdjęcie Bolesława. Pod eksponowanym zdjęciem Żilvinas Radaviczius, prawnuk Bolesława powiedział, że wszędzie znajdziemy bohaterów w naszych rodzinach, bo kierują się oni głęboką wiarą katolicką i wielkim patriotyzmem. W warszawskim Muzeum Powstania widział ekspozycję pokazującą Janka Rodowicza pseudonim Anoda –bohatera II Wojny Światowej i Powstania Warszawskiego. Tu w Krożach jest kolejna piękna postać rodu: Bolesław.
W omawianym czasie Bolesław mieszkał razem z rodziną w wynajmowanym majątku Bragowiszki. Szlachcie wiary katolickiej w owym czasie robiono wielkie przeszkody w nabywaniu na własność jakiegokolwiek majątku. Właśnie z Bragowiszek wyruszył bronić kościoła.
Nasze rodziny mają się na kim się wzorować, a młodzież i następne pokolenia będą wiedziały, że ich przodkowie mieli mocne fundamenty zbudowane katolicką wiarą i miłością do ojczyzny.
Rodzinne spotkanie zakończyło się w malowniczym miejscu –gospodarstwie Stanisława i Anny Radavicziusów (najstarszych członków rodu ) prowadzonego razem z córką Genute i jej mężem Pranasem Pałubińskimi.
Gościnność gospodarzy sprzyjała dyskusjom na temat dalszych planów.
Żylvinas – niespożyty pomysłodawca razem z kuzynem Władysławem zaproponował renowację grobu Bolesława – obrońcy krożańskiego kościoła.
Wszyscy z entuzjazmem podjęli się uczestniczyć w tym przedsięwzięciu.
Jest to niezwykły przykład wspólnych działań łączących rodziny, a byłby jeszcze wspanialszy gdyby dotyczył całych narodów.
