„Pomysł na serię tych raportów o stanie kultury i NGO krajów Partnerstwa Wschodniego wziął się z potrzeby samych tych krajów i potrzeby - niewiedzy o nich krajów UE i Polski. Kraje PW same niedostatecznie wiedzą, co się u nich dzieje, nie wiedzą, że mają środowiska, osiągnięcia, kapitał kulturowy jako taki, który jest równoprawnym partnerem w dyskursie kulturowym w świecie w UE. Mają cały czas kompleks krajów postsowieckich. Chcemy aby poszczególne kraje objęte tą serią zobaczyły, że są równoprawnym uczestnikiem dyskursu kulturowego w świecie, żeby zobaczyły że mają nowe, wyzbyte postsowieckiego kompleksu elity, środowiska. Że mają pozytywny, nienaznaczony przeszłością potencjał. I chcemy tą serią raportów poinformować same te kraje i ich nowych budowniczych między sobą” – powiedział PL DELFI Paweł Laufer, zastępca redaktora naczelnego kulturyenter.pl.
W Raporcie znawcy tematu diagnozują przekrojowo sytuację kultury, kultury alternatywnej i NGO w Ukrainie. To próba ukazania ich aktualnej kondycji z odniesieniem do kontekstu europejskiego i uwarunkowań wewnętrznych w Ukrainie. W raporcie diagnozowane są takie tematy jak: rynek wydawniczy, literatura, kino, scena muzyczna, sztuka, jako taka, infrastruktura kultury, media, społeczeństwo obywatelskie, prawa człowieka, edukacja czy otoczenie prawne, w jakim funkcjonują kultura i NGO.
Raport o stanie kultury i NGO w Ukrainie to swoisty przewodnik po sektorze kultury i NGO, na który złożyły się artykuły, analizy, skróty raportów i wywiady z wybitnymi ekspertami. Wśród autorów znaleźli się m.in.: Zenowij Mazuryk, Ołeksandr Bucenko, Mykoła Riabczuk, Bohdan Szumyłowycz, Jerzy Onuch, Andrij Kurkow, Kateryna Botanowa, Andrij Kohut, Oksana Zabużko, Ołeksandr Myched, Oksana Kiś, Mychajło Brynych, Wołodymyr Tychyj, Piotr Kaźmierkiewicz, Ołeksandr Jewtuszenko, Andrij Lubka, Rüstem Ablâtif, Kateryna Babkina, Terry Sandell. „Raporty odchodzą od akademickiej i naukowej formy, są to raczej osobiste raporty poszczególnych autorów, stawiamy na to by były w formie lifestylowe, bo przede wszystkich chcemy zainteresować tym o czym mówią, to już będzie sukces. I tak się dzieje. Władze białoruskie po raporcie białoruskim wyraźnie zareagowały na te diagnozy które tam postawiono. Sam miniester kultury białorusi Łatuszka w 2011 r. przyszedł po egzemplarz raportu do galerii U, a potem postanowiono po lekturze, aby dać upust emocjom i zarzutom wyrażonym w raporcie przez Białorusinów, zorganizować największą od 20 lat niepodległości wystawę sztuki współczesnej w Białorusi” – powiedział Laufer. „ Co do różnic mdziędzy Białorusią i Ukrainą długo by o tym mówić. Najbardziej rzuca się w oczy to że w Białorusi środowisko twórców, tych kreatorów kultury i NGO jest bardziej skonsolidowane i poinformowane o sobie w przeciwieństwie do Ukrainy. Oba kraje zdają sobie sprawę w jakiej sytuacji się znajdują, w jakich warunkach przyszło im żyć. Uderzająca jest świadomość Ukraińców, którzy zgodnie mówią, że Ukrainy jako państwa jeszcze nie ma! To z jednej strony szokująca diagnoza, z drugiej wielce rokująca na przyszłość” – dodaje nasz rozmówca.
Fundacja i pismo chcą dalej kontynuować swoją działalność „Seria raportów na razie obejmuje kraje PW i Rosję, ale myślimy o tym by zrobić Raport o stanie kultury i NGO w Tunezji. Ten pomysł przyszedł do nas sam, po wizycie Ministra Spraw Zagranicznych Tunezji w Polsce, który chciał zapoznać zadzierzgnąć wiedzy o polskich doświadczeniach transformacyjnych, i po której, znając nasze raporty, zaproponowano wstępnie przygotowanie takiej publikacji o Tunezji” – poinformował Paweł Laufer.
