Chorobę zdiagnozowano u osoby, u której wystąpiły następujące objawy - nagła gorączka do 40 ºC, katar, bóle głowy i nóg, bóle mięśniowe, kaszel, nudności i wymioty, bóle brzucha, żółtaczka, uszkodzenia nerek oraz objawy zapalenia opon mózgowych.
Osoba cierpiąca na leptospirozę mieszka w Wilnie, w bloku, jednak ostatnio często przebywała w domku na wsi, gdzie prawdopodobnie mogła zarazić się tą chorobą. Leptospiroza jest schorzeniem rzadko spotykanym na Litwie, aczkolwiek niebezpiecznym dla życia. W ubiegłym roku na tę chorobę zapadły trzy osoby, z czego jedna zmarła.
Leptospiroza należy do grupy chorób odzwierzęcych wywołanych przez krętki z rodziny Leptospira. Choroba charakteryzuje się takimi objawami, jak wysoka gorączka, intoksykacja, uszkodzenie naczyń krwionośnych, wątroby, nerek, serca, płuc oraz innych organów ciała.
Głównym źródłem zakażenia są gryzonie oraz o ssaki owadożerne, które następnie zarażają większe zwierzęta. Zdaniem epidemiologów, szczególnie niebezpieczne są zwierzęta chorujące przewlekle na leptospirozę i przez długi czas zanieczyszczające środowisko poprzez wydalanie zarazków, które stanowią potencjalne źródło zakażenia. Za pośrednictwem zainfekowanego moczu przenikają do gleby, wody, żywności. Człowiek może się zarazić leptospirozą jedząc nieumyte owoce, warzywa, lub pijąc wodę. Istnieje możliwość zakażenia drogą błon śluzowych czy przez skórę, zwłaszcza gdy jest ona uszkodzona. Bardzo rzadko człowiek może zarazić człowieka.
Okres wylęgania choroby trawa średnio 5-14 dni.
Odporność bakterii leptospirozy na oddziaływanie czynników środowiska zewnętrznego: w otwartych zbiornikach wodnych żyją około miesiąca, w wilgotnej ziemi – rok, unikają światła słonecznego, wysokich temperatur (w temperaturze 45 stopni Celsjusza giną w ciągu 45 min, 70 stopni Celsjusza – w ciągu 10 s), środków dezynfekujących.