Poniżej tłumaczenie oświadczenia:

Minął dokładnie miesiąc od represywnej i dyskryminującej decyzji Wileńskiego Sądu Okręgowego, na mocy której na kierownika administracji rejonu solecznickiego nałożono karę w wysokości 43. tys. litów za to, że z prywatnych domów nie zdjął dwujęzycznych tabliczek.

Ta decyzja, która wywołała rezonans nie tylko na Litwie, ale zagranicą, jest oczywistym przykładem, że Litwa przeszła od zawężania praw mniejszości narodowych do represji finansowych względem swoich obywateli.

Po wygaśnięciu Ustawy o mniejszościach narodowych, Polacy na Litwie wspólnie z innymi mniejszościami narodowymi niejednokrotnie akcentowali i protestowali przeciwko pogorszenia się praw mniejszości narodowych. Niejednokrotnie o tym informowaliśmy Ekscelencję prezydent Dalię Grybauskaite (zebrano 62 tys. podpisów), jednak zamiast polepszenia się sytuacji, spotkaliśmy się z nieuzasadnionymi zarzutami pod naszym względem.

Pojmując znaczenie prezydencji Litwy w UE zrezygnowaliśmy z organizacji akcji protestacyjnych w tym okresie. Cicho współpracowaliśmy z koalicją rządzącą szukając sposobów na odnowienie regulacji praw mniejszości narodowych, które zostały przyjęte 29 stycznia 1991 roku.

Niestety, te działania spotkały się z oporem ze strony konserwatystów i Ekscelencji prezydent Grybauskaitė.
Sądzimy, że właśnie w związku z tymi działaniami pojawiły się takie poniżające decyzje sądowe.

Reagując na zaistniałą sytuację oraz wrogie nastawienie Ekscelencji prezydent Grybauskaitė pod naszym względem i nie chęć albo strach przed rozwiązaniem problemów mniejszości narodowych zostaliśmy zmuszeni do zasygnalizowania tej sytuacji w Parlamencie Europejskim. W odpowiedzi prezydent oświadczyła, że „żadna międzynarodowa instytucja nie ustaliła, że Litwa łamie międzynarodowe normy ochrony praw mniejszości narodowych (…) Wszystkie komisje, które sprawdzały zarzuty względem Litwy, nie znalazły żadnych naruszeń, Litwa wykonuje wszystkie międzynarodowe zobowiązania„.

Dziwi fakt, że Ekscelencja prezydent Grybauskaitė nie zapoznała się z raportami kilku znaczących organizacji międzynarodowych, który uważam, odpowiednio i obiektywnie przedstawiają zaistniała sytuację:

1. Raport Europejskiej Komisji przeciwko Rasizmowi i Nietolerancji (European Commission against Racism and Intolerance ECRI), w której KE wyraża obawy z powodu likwidacji stosowanej od 1989 do 2010 roku praktyki ochrony mniejszości narodowych. Raport podkreśla, że większość problemów mniejszości narodowych można rozwiązać na podstawie Konwencji ramowej o ochronie mniejszości narodowych Rady Europy, którą Litwa ratyfikowała jeszcze w 2000 roku. Komisja zaleca, by władze Litwy w trybie pilnym przyjęły ustawę o mniejszościach narodowych, która szczegółowo regulowałyby prawa mniejszości narodowych;

2. Rezolucja Komitetu Ministrów z 2012 r. ws. wykonywania przez Litwę postanowień Konwencji Ramowej. W niej odniesienia do praw językowych, braku regulacji prawnej, wzmocnienia systemu konsultacji z przedstawicielami mniejszości w kwestiach ich dotyczących. Rezolucja CM / ResCMN (2012) 19 w sprawie wdrażania Konwencji ramowej o ochronie mniejszości narodowych w Republice Litewskiej;

3. Raport Europejskiej Sieci Przeciwko Rasizmowi (European Network against Racism, ENAR) – raport, w którym odnotowano pogarszającą się sytuację polskiej mniejszości narodowej na Litwie;

4. W lutym 2011 r. Instytut Monitorowania Praw Człowieka w Wilnie (HRMI) w swym Raporcie Alternatywnym na podstawie Czwartego i Piątego Raportu Okresowego Litwy, który powstał w oparciu o Międzynarodową Konwencję ws. likwidacji wszelkich form dyskryminacji rasowej, podkreślił, że „Litwa charakteryzuje się niskim poziomem wiedzy o prawach człowieka wśród decydentów, urzędników państwowych, sądownictwa, mediów i generalnie społeczeństwa. Państwo powinno rozwinąć skuteczne ramy instytucjonalne i prawne w celu ochrony praw człowieka na Litwie”;

5. Raport „Freedom House” krytycznie o nowej ustawie oświatowej, która została przyjęta w marcu 2011 r. i na mocy której w roku 2013 zmuszono maturzystów do zdawania jednakowych egzaminów z języka litewskiego – na poziomie ich kolegów i koleżanek ze szkół litewskich.

6. Raport Wysokiego Komisarza Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie ds. mniejszości narodowych Knuta Vollebaeka z maja 2012 roku na temat sytuacji mniejszości narodowych na Litwie.

Pytanie – czy Ekscelencja prezydent Grybauskaitė świadomie wprowadziła w błąd międzynarodowe społeczeństwo, czy dokonała tego będąc wprowadzona w błąd przez swoje otoczenie. Wtedy, kierując się radą przedstawiciela TS-LKD, należy „wziąć pod kontrolę” osoby rozpowszechniające kłamliwe informacje. Właśnie takie oszukiwanie międzynarodowego społeczeństwa dyskryminuje Litwę.

Obecnie w środowisku publicznym zauważamy złe, obraźliwe i nawet poniżające wypowiedzi przeciwko mniejszości narodowej. Dziwnym jest, że osoba publicznie obrażająca mniejszość narodową na Litwie musiała zapłacić 260 litów kary, a kierownik administracji samorządu, który wykonał decyzję sądu, lecz nie wtargnął na prywatne terytorium otrzymał kosmiczną karę w wysokości 43 tys. litów? Czy możemy tu mówić o sprawiedliwości?

Jednak trzeba zrozumieć, że w większości przypadków ludzie negatywnie reagują na nasze próby obrony tylko dlatego, że są źle poinformowani. Szczególnie, jeśli błędną informację rozpowszechnia głowa państwa. Dlatego ważne jest, aby przedstawiciele władz państwa nie tylko obiektywnie informowali oraz nie okłamywali obywateli państwa, ale i szukali sposobów na polepszenie sytuacji mniejszości narodowych.

Frakcja AWPL oficjalnie oświadcza, że solidaryzuje się z działaniami europosła W. Tomaszewskiego oraz wspiera go w walce o prawa mniejszości narodowych na Litwie. Również wspieramy Renatę Cytacką, obywatelkę i matkę, która otwarcie wyraża swoje zdanie. Oświadczamy, że niedopuszczalnym jest, kiedy człowiek wyraźnie i otwarcie przedstawia obiektywną prawdę jest prześladowany.

W państwie demokratycznym nie można tolerować tendencji, kiedy człowiek mówiący prawdę jest poniżany oraz naciskany, a osoba rozpowszechniająca kłamliwą informację jest czczona i wywyższana. Tylko wyraźnie i odważnie oceniając prawdę, możemy oczekiwać na rozwiązanie problemów. Właśnie prawda powinna być czczona, a kłamstwo – zaprzeczane.

Członkowie frakcji AWPL nawołuje wszystkich do wspólnego rozwiązywania problemów, a nie do ich ukrywania. Zawsze przytrzymywaliśmy się takich zasad, jakby to nie podobało się innym, zawsze będziemy głosić prawdę. „W imię tej Litwy” jesteśmy gotowi nie tylko do głoszenia prawdy, nawet tej niepopularnej, ale i do szukania rozwiązań problemów. Prawda zawsze zwycięża.

Wiceprzewodniczący Sejmu
Jaroslav Narkevič

Source
Wszelkie informacje opublikowane na DELFI zabrania się publikować na innych portalach internetowych, w mediach papierowych lub w inny sposób rozpowszechniać bez zgody DELFI. Jeśli zgoda DELFI zostanie uzyskana, trzeba obowiązkowo podać DELFI jako źródło.
pl.delfi.lt
Comment Show discussion (515)