Kodeks przewiduje, że „systematyczne słowne, pisemne albo w innej formie namawianie obywateli Litwy do emigracji” grozi karą w wysokości 1 – 2 tys. litów.
Liberałowie Remigijus Šimašius i Petras Auštrevičius proponowali wykreślić ten punkt z kodeksu argumentując, że praktycznie ten zakaz nie działa, jednocześnie pośrednio ogranicza prawa i wolność osobistą.
Posłowie zaznaczyli, że do tej pory jeszcze nikt nie został ukarany za złamanie zakazu, jednak teoretycznie nawet opowiadanie o dobrym życiu zagranicą podpada pod ten paragraf kodeksu. Jednocześnie posłowie podkreślili, że swobodne poruszanie się jest jedną z głównych wolności Unii Europejskiej.
Sejm odrzucił propozycję. Za projektem głosowało 10, przeciw 14, a 51 posłów na Sejm się wstrzymało.
Powyższy zakaz został wprowadzony w 1992 roku.
